woensdag 10 december 2008

Laat maar stromen, die muziek!


De cursus 23 dingen heeft voor onze bibliotheek al één concreet resultaat opgeleverd. Ik heb door de cursus Last.fm leren kennen en het nut ervan voor een bibliotheek met een avm-afdeling. Nu wordt Digileen wel gepromoot, maar er zijn toch wel enkele schaduwkanten aan de site: er moet een programmaatje geïnstalleerd worden vooraleer je er gebruik kan van maken; er is minder aandacht voor de populaire muziekgenres; je kan het gevraagde maar gedurende één week beluisteren. En dat terwijl er toch van die leuke sites zijn als Last.fm en Deezer. Als ik die sites kan linken aan onze bibcatalogus, kan de pret niet op.

En het is gelukt! Via V-link, de OpenURL generator die al aan onze catalogus gelinkt is, ben ik erin geslaagd de sites te koppelen aan de beschrijvingen in de catalogus. Bij de volledige beschrijving van een cd kan je via de knop 'internetlinks' het album opzoeken en beluisteren in Last.fm of Deezer zonder dat je nog apart zoektermen dient in te voeren. Probeer het zelf eens in onze catalogus. Voor een demo kan je hier klikken (met dank aan Ben voor de info over Jing).

Ken je nog leuke sites die kunnen bevraagd worden, laat het me weten.

zondag 7 december 2008

Gewikt en gewogen


Verraderlijk die cursustitel '23 dingen'. Het waren dan wel 23 lesonderdelen maar zeker geen 23 aparte tools zoals zou kunnen verwacht worden. Al heb ik ondertussen wel gemerkt dat het geen enkel probleem zou zijn om effectief 23 web 2.0 toepassingen te behandelen. Alleen kan je dat niet realiseren binnen de beperkte tijdsperiode van deze cursus.
Vaststelling 1: er is nood aan een vervolgtraject met nieuwe dingen zodat deze opleiding geen afgesloten zaak wordt na 11 december maar een aanzet geeft tot blijvende aandacht voor integratie van web 2.0 (en volgende) toepassingen in de bib.

Ik schreef in voor de cursus in de hoop een coherent overzicht te krijgen van bekende en onbekende web 2.0 toepassingen en hun mogelijk nut voor de bibliotheek. En... ik heb het ook gekregen met als surplus de praktijkervaring van mezelf en de andere cursisten. Ervaring die me bovendien heeft aangezet om er meer mee te doen.
De Turnhoutse bibliotheek start met een blog en accounts bij Flickr en Youtube als onderdeel van het marketingbeleid.
Nog voor de afsluitdag hoop ik, via onze OpenURL link generator V-link, Last.fm en Deezer te bevragen vanuit onze publiekscatalogus zodat gebruikers de gezochte cd's en tracks kunnen beluisteren.
Een aantal tools kunnen ongetwijfeld hun nut bewijzen voor de back office: social bookmarking en wiki's. Externe podcasts bieden zondermeer een meerwaarde in het informatieaanbood van de bibliotheek en dienen geïntegreerd te worden in de catalogus; minder heil zie ik in het zelf produceren ervan.
De sociale netwerken (inclusief instant messaging)laten me met een dubbel gevoel achter. Een platform als Bibliotheek 2.0 Ning biedt een meerwaarde maar enkel wanneer voldoende tijd wordt vrijgemaakt voor het leveren van een inhoudelijk kwaliteitsvolle bijdrage die verder gaat dan het lezen van de commentaren en het reageren met vrijblijvende opmerkingen. Facebook daarentegen kan ik voorlopig enkel zien als een 'geinig' speeltje (waarom moet ik bij Facebook toch altijd denken aan 'Het-eenzame-harten-bureau'?).
Librarything is mijn persoonlijke favoriet maar gezien de reeds in mijn OPAC beschikbare mogelijkheden niet de favoriet van de Bibliotheek Turnhout.
Vaststelling 2: de oogst is erg rijk maar overdaad schaadt. De meesterkok zal zich laten kennen in het evenwichtige én verrassende menu.

maandag 1 december 2008

Facebook : the sequel

Wat heb ik enkele berichten geleden ook alweer geschreven? Dat ik besloten had om toch maar geen vrienden te maken! Loze belofte voorwaar. Tot het eerste verzoek binnenvalt en je het onbeleefd vindt om niet te reageren, dus verzoek toch maar inwilligen. Maar één vriend is geen vriend, dus even wat rondgesnuffeld en nog bekenden gevonden en hen uitgenodigd om mijn clubje te komen versterken. Maar dan is het niet meer dan gepast dat je je profiel ook de nodige 'vulling' geeft. Wat weer aanleiding geeft tot commentaar waardoor weer een wederwoord wordt uitgelokt, en vertrokken ben je. Ben zelfs ongevraagd uitgenodigd om lid te worden van één of andere losbandige sekte van bibliothecarissen (waarop ik natuurlijk ingegaan ben). Kortom, de Facebooktrein is vertrokken al zal ik wel rijden met de rem op.

Bibliotheek 2.0

In Bibliotheekblad (het vakblad van de Nederlandse Vereniging van Openbare Bibliotheken) loopt momenteel een serie over Bibliotheek 2.0 van de hand van Jan Klerk, een 'ancien' wat betreft web 2.0 en zijn bibliotheekraakpunten. In de artikels (6 wanneer volledig) gaat de auteur dieper in op de invloed van web 2.0 op de openbare bibliotheken en poogt hij de praktische mogelijkheden er van aan te tonen.
Wat me momenteel reeds opvalt in de reeks zijn de vele vraagtekens die geplaatst worden bij Bibliotheek 2.0, zowel bij ideeën en opvattingen als bij de praktijk. Het poneren van stellingen en visies, roept bijna onmiddellijk tegenwerpingen, kanttekeningen, wolfijzers en schietgeweren op. En dit bij een auteur die duidelijk als adept kan worden aangestipt.
Vreemd? Helemaal niet, het toont alleen aan dat web 2.0 en daarmee ook Bibliotheek 2.0 nog in de kinderschoenen staat. Er ligt een wereld van mogelijkheden en uitdagingen voor ons, we zullen alleen nog moeten leren welke van die mogelijkheden echt zinvol zijn en vooral hoe en binnen welke grenzen we er als (openbare) bibliotheek mee om kunnen gaan.

dinsdag 25 november 2008

Wie kan me de weg in de catalogus vertellen mijnheer?


Het is verbazingwekkend met welke snelheid onze bibliotheekcatalogi veranderen. We spreken niet meer over de oude kaartcatalogus met zijn beperkt aantal ingangen (ook al doen ze in Michigan pogingen om de herinnering levend te houden). Weg met de op DOS gebaseerde prehistorische geautomatiseerde catalogi (ook al kom je ze hier en daar nog tegen). Lang leve de octopus-catalogus die zijn tentakels uitspreidt en de gebruiker verleidt te verdwalen in een zee van informatie.

Want verdwalen doe je in die sociale bibliotheekcatalogi, aangetrokken door flitsende link hier of die uitnodigende commentaar daar. Want in essentie wou ik met mijn catalogus mijn gebruiker duidelijk maken wat hij/zij in mijn bibliotheek kan vinden. Daarna ging ik wat toevoegen zodat op basis van de informatie in de catalogus al duidelijker werd of dit het echt gewenste materiaal was, en hints over de leengewoonten van andere gebruikers, en suggesties met betrekking tot verwante onderwerpen, en verwijzingen naar informatie op het wereldwijde web wanneer de bibinfo niet meer volstond, en mijn gebruiker mag dan tussendoor ook nog mijn aankoopbeleid evalueren en kritisch becommentariëren. En indien hij/zij niet oppast ga ik hem/haar binnenkort ook nog bestoken met mijn goedbedoelde suggesties.

Maar lust mijn bezoeker hier pap van? Mijn praktijkervaring vertelt me dat de doorsnee bezoeker intensief mijn OPAC's raadpleegt, maar meestal enkel om te kijken of materiaal zus of zo in de bib aanwezig is en of over een bepaald onderwerp informatie beschikbaar is.
Je moet mij niet overtuigen van het nut van al die mogelijkheden die we via de catalogus aanbieden. Alleen rest er ons nog een lange weg om onze leden er ook effectief gebruik van te laten maken. En dit kan enkel door het te demonstreren, life in de bibliotheek of door middel van een scale aan presentatietools. Maar waar zijn de bibliotheken die hiervoor personeel kunnen en willen vrijmaken?

zondag 23 november 2008

Music maestro


Ik had al wel van Last.fm gehoord maar nog nooit de site bekeken. Zoals gevraagd braaf een account aangemaakt, een aantal namen van favorieten ingetikt en maar direkt gelinkt aan de iTunes-bibliotheek op mijn pc. Zit nu te luisteren naar een stroom van muziek die ik best kan waarderen. Dus ja, het werkt! Alleen, ik ben er nog één van de generatie die alleen kan studeren en werken in stilte. Dus ik speel zelden muziek op mijn computer en dat zal je dus merken op de speellijst in mijn blog. Veel verandering zal je hierop niet meemaken.
Ik heb bovendien op mijn iPod een massa nummers gezet zonder al te veel selectie, er was toch plaats zat. Dus of het echt allemaal mijn favorieten zijn?

En wat kan de bibliotheek hiermee? Onze catalogus biedt 'Wie dit leent, leent ook...' al aan, maar de suggesties van Last.fm zijn toch wel een stuk accurater. Dus een koppeling catalogus-Last.fm is dan toch mooi meegenomen. Maar misschien is het meer aangewezen om de gebruikers enkel vertrouwd te maken met Last.fm en hen zelf hun gang te laten gaan.

Facebook

Ik heb dus maar een profiel aangemaakt in Facebook en ben wat beginnen rondklikken op namen. Heb vastgesteld dat vaak dezelfde 'vrienden' terugkomen uit de andere dingen maar heb uiteindelijk toch maar besloten om geen vrienden te maken. Privé voel ik niet de minste behoefte om hiermee aan de gang te gaan. In de bibliotheekcontext voel ik meer voor de vakgerichte sociale netwerken maar ook daar voel ik me momenteel niet geroepen om erg actief te worden. Zo ben ik al geruime tijd lid van Bibliotheek 2.0 maar veel meer dan een profiel aanmaken is daar ook nog niet gebeurd.

zondag 16 november 2008

LibraryThing

Mijn eerste kennismaking met LibraryThing dateert al van het najaar 2006, maar mijn eerste ervaring was niet zo positief. In een poging om mijn persoonlijke bibliotheek in te voeren (hoofdzakelijk Nederlandstalig)vond ik weinig terug in de beschikbare databanken en ik had weinig zin om in mijn vrije tijd nog een beetje aan catalografie te doen. Toen het VCOB een halfjaartje later liet weten dat voortaan ook de Openvlacc bevraagbaar was vanuit Librarything heb ik een nieuwe poging ondernomen. En driewerf hoera, zogoed als elk werk uit mijn bibliotheek kon ik overnemen.

Als je echt de intentie hebt om je volledige bibliotheek op te nemen, zijn de 200 gratis titels natuurlijk snel opgesoepeerd. Ik heb dan ook een levenslang lidmaatschap genomen. Nadien wel wat tijd geïnvesteerd om alle titels in te voeren (ook de boeken van mijn vrouw zitten er bij). Dat invoeren gaat trouwens heel snel. Ik steek alleen wat meer tijd in het toevoegen van de omslagillustratie die, als je een snelle invoerder bent, niet steeds beschikbaar is. Ik vul de Openvlacc-informatie ook meestal nog aan met de korte inhoud van het boek. Sinds ik mijn retro-catalografie achter de rug heb probeer ik ook alle, sinds dan gelezen boeken, van een sterrenkwotering en (eventueel) commentaar te voorzien. Om één of andere duistere reden vergeet ik echter meestal trefwoorden toe te kennnen.

Ik ben ook ingeschreven op een aantal discussiefora van Librarything (o.a. Dutch Librarians who...) maar ik moet vaststellen dat hierop weinig leven te bespeuren valt. Ook merk ik dat ik Librarything zelden gebruik om leessuggesties te vinden, die krijg ik via andere kanalen, maar wel om in boekhandels informatie over mijn titels te kunnen vinden.

Ik voel ook niet onmiddellijk behoefte om de catalogus van de Bibliotheek Turnhout te linken aan Librarything. Binnen mijn eigen (web)catalogus beschik ik al over heel wat tools om mijn gebruikers op weg te zetten: wie dit leent leest ook; verwante auteurs; Meer over Media; V-link en V-spaces. Binnenkort wordt dit aanbod nog uitgebreid met de mogelijkheid voor gebruikers om te kwoteren en commentaar toe te voegen.

Fietsen in web 2.0

In mijn profiel kan je lezen dat ik wel wat tijd op de fiets doorbreng. Zo maak ik jaarlijks een meerdaagse fietstrip met mijn schoonbroer en de route uitstippelen was en is telkens weer één van de leuke bijkomstigheden. En ook hier brengt web 2.0 heel wat extra plezier. zo kunnen we sinds de start van Google Maps onze ritten uittekenen op computer (met automatische afstandsteller) en de voorstellen uitwisselen. Door de link met Google Earth kunnen we onze route vooraf reeds virtueel aftrappen (erg knap in de 3D-modus) of nadien zitten nagenieten. Sinds deze zomer ben ik bovendien de trotse bezitter van een fiets-gps waardoor de beleving nog completer wordt. Gereden trajecten kan ik vanuit de gps opladen naar de computer en bekijken op de kaarten van Google Maps of omgekeerd op de pc uitgetekende ritten downloaden naar de gps en deze, inclusief de nodige aanwijzingen, fietsen. Bovendien ben ik niet de enige bezitter van een gps en biedt het web mij reeds op diverse sites een keur aan gps-trajecten die anderen mij hebben voorgereden, mooi geordend op plaats, niveau, traject, enz.
Laatst zag ik in een publicatie een advertentie voor een lichtgewicht filmcamera die kon bevestigd worden op een fietshelm. Misschien kan binnenkort het thuisfront meegenieten van de fietsavonturen van pa in Frankrijk.

Een filmpje doen

Wie surft op het internet en Youtube niet kent is ziende blind. Op de meest waarschijnlijke en onwaarschijnlijke momenten word je wel met een filmpje geconfronteerd. Zelfs de nieuwsdienst van de VRT neemt ze op in haar berichtgeving. Waarom zouden bibliotheken dan voorbijgaan aan het fenomeen.
Ik zie er trouwens meer brood in dan in de podcasts, beeld spreekt meer aan dan geluid en je kan de info ook gebalder houden. Enkele sfeerbeelden van een uitbreidingsactiviteit vertellen de bezoeker meer dan een geluidsfragment van dezelfde gebeurtenis. Ik vermoed dat je ook sneller medewerking van je gebruiker kan krijgen voor een filmpje dan voor een podcast. Het idee van de bib van Middelkerke om jongeren promofilmpjes voor de bibliotheek te laten maken vind ik dan ook prima gevonden.

Maar net zoals bij podcast, en misschien zelfs meer, vraagt het opnamemateriaal bewerking. Het aanbrengen van titels en onderschriften, wegknippen van langdradige passages, eventueel bewerken van de klankband enz. moet vermijden dat de gebruiker snel ontgoocheld afhaakt. En dit vraagt tijd, erg veel tijd. En welke bibliotheek heeft die zomaar ter beschikking? Misschien rekenen op een ijverige hobbyist die zijn diensten wil aanbieden?

Heb zelf als test een (onbewerkt) filmpje op Youtube gezet. Het is een opname van de toespraak die Koen Peeters op 15 oktober hield bij de opening van de tentoonstelling over Kamiel Vanhole in de bib van Turnhout. Het filmpje is opgenomen met een digitaal fototoestel waarvan de geheugenkaart veel te snel vol was (verklaring voor het abrupte einde) en waarop geen bewerking is toegepast (verklaring voor de voor de lens lopende dame). Gewoon een test dus.

dinsdag 11 november 2008

Een podje luisteren

Podcasts zijn best een boeiende web 2.0 toepassing: een radio-uitzending herbeluisteren, een luisterboek meepikken... Alleen blijft de vraag of je als bibliotheek in dit reeds aanzienlijke aanbod een plaats kan verwerven. Ik kan me goed voorstellen dat je een podcast maakt van die lezing of dat optreden in je bib. Maar zijn er nadien ook luisteraars die je podcast binnenhalen en beluisteren? De echte geïnteresseerden waren toch aanwezig op die activiteit?
Bovendien kan ik me best inbeelden dat het ruwe opnamemateriaal nog wat nabewerking kan gebruiken: storende geluiden verwijderen, pauzes knippen, herhalingen vermijden, ... Je wil toch zeker niet dat je podcast bij je luisteraars herinneringen oproept aan de dia- en videoavonden van weleer; enkel boeiend voor de maker van de opname maar oervervelend voor de kijker/luisteraar. Dus zomaar snel een opname het web opgooien lijkt me niet zinvol.
In mijn bibliotheekverleden kan ik me maar weinig gebeurtenissen inbeelden die ik via een podcast met mijn gebruikers had willen delen. Het sop en de kool nietwaar!

Het lijkt me daarentegen wel zinvol je gebruikers via website of blog te attenderen op het bestaan van podcasts. Of misschien wel opname in je (online)catalogus.

vrijdag 7 november 2008

(s)chatjes !

Leer mij niet wat chatten is met 3 puberdochters. Met de linkerhand worden de sms-jes uitgewisseld, met de rechterhand worden een vijftal chatsessies gevolgd en ondertussen dreunen de beats door de oortjes van de Ipod. Probeer ze dan maar eens aan tafel te krijgen voor de soep koud is. IM hoort ontegensprekelijk tot de leefwereld van onze jongeren.

Maar wat doe je er als bib mee?
Je een cool imago aanmeten om voeling te krijgen met deze afhakende doelgroep? Vergeet het! Chatten is veel roddelen en kletsen over alles en nog wat, vooral over de vriendjes en vriendinnen. En ja, soms ook informatie vragen over de schooltaken. Maar ik denk niet dat door een rol voor de bib is weggelegd. Het zijn antwoorden op vragen waarbij je als ouder moet vaststellen dat je eigen schooltijd veel te ver achter de rug ligt.

En wat doe je met dat gehanteerde taaltje? Ga je als bibliotheekmedewerker converseren in 'Algemeen Beschaafd Chats' of een imitatie proberen van hun typische chatconversaties? Dat vergt heel wat ervaring en permanente oefening en ik zie hiervoor niet direkt mogelijkheden weggelegd in mijn bibliotheek. En met dat 'net niet' taaltje maak je je snel hopeloos belachelijk.

En, hoor ik je al opmerken, kunnen we IM dan niet gebruiken in de informatiebemiddeling? Mag ik dan een tegenvraag stellen? Wat biedt IM hier meer aan mogelijkheden dan bijvoorbeeld een vraag gesteld via e-mail? Zelf zie ik het enige voordeel dat je sneller tot vraagverduidelijking kan komen, maar daarna lijkt de traditionele mail me zeker zo handig.

Google docs - part 2

Hier ben ik weer na een weekje blogstilte. Ondertussen wel de blogs blijven volgen van de collega-cursisten waarbij er enkelen toch een meer dan gemiddelde vaardigheid aan de dag leggen.
Ook na deze week bedenktijd zie ik mezelf niet veel gebruik maken van Google docs. Bij de vorige dingen had ik vaak het gevoel dat de tool wel iets kon betekenen binnen de (interne en externe) werking van de bib. Bij Google docs heb ik dat gevoel niet. Ik heb steeds naar behoren mijn ding kunnen doen met MS Office en de 'standaard' manieren om documenten te delen en te bewerken. Maar wat nu niet is, komt misschien nog wel.
Om toch braaf mijn opdrachtjes af te werken publiceer ik een Powerpointpresentatie die ik voorstelde tijdens de laatste Low Countries Library Link in Dronte (1-3 oktober 2008). Het is de voorstelling van een leesproject met anderstalige allochtonen. De originele presentatie (en deze van de andere sprekers) kan je bekijken op de verslagpagina van de Low Countries Library Link.

dinsdag 28 oktober 2008

Google docs

Ook wat geëxperimenteerd met Google docs en met uploaden van bestaande documenten. Lijkt me wel zinvol om samen aan een document te werken en niet verstrikt te raken in verschillende versies. Maar toch enkele bedenkingen:
- de lay-out mogelijkheden zijn basic;
- het uploaden van bestaande documenten verloopt niet altijd foutloos;
- het versie-probleem kan ook worden opgelost met de redigeer-functies in het standaard programma;
- maar mijn grootste bezwaar tegen de toepassing is wel dat je moet beschikken over een internetverbinding om te kunnen werken. Dit laatste is natuurlijk logisch in een cursus over web 2.0, maar niet evident in een normale kantooromgeving.

woensdag 22 oktober 2008

To chat or not to chat

Dat digitaal leerplatform is toch geen ideale chattool. Je ziet wel dat er medecursisten ingelogd zijn, maar of ze ook op de chat zitten is alleen duidelijk als je naar die module gaat. Je kan ze ook niet uitnodigen voor een babbel. En als het dan eens lukt zijn de responstijden echt niet indrukwekkend. Mijn drie dochters gunnen hun pa enkel een meewarige blik in zijn ijdele poging om eens hip te zijn. Je wordt ouder papa, geeft het maar toe... (ook weer niet te vinden op Deezer!)

Waar een wil is, is een wiki

Heb de info over ding "Wiki" eens doorgenomen en wat getest op de wiki van de cursus. Het nut van de wiki als veredeld takenlijstje is me wel duidelijk, en ook als naslagwerk (Wikipedia) zie ik het wel zitten. Maar om de wiki ook te gaan gebruiken in het inlichtingenwerk ben ik niet overtuigd. Ik vrees dat er uiteindelijk heel wat eindredactiewerk bij zal komen kijken en daarvoor een slachtoffer vinden? Het vraagt van elke medewerker trouwens permanente aandacht om items toe te voegen, en daar wringt wellicht het schoentje. Als 't nieuw is, zal het nog wel lukken (althans bij de overtuigden), maar wat na enkele weken?

zondag 19 oktober 2008

Heerlijk


Heb net mijn Delicious-account aangemaakt (Webwijzer) en maar in één trek mijn favorieten uit Internet Explorer geïmporteerd. Daarna ben ik wel een tijdje zoet geweest met het taggen. Wel een groot voordeel: nu beschik ik voortaan overal over mijn favoriete verwijzingen. Ik vraag me wel af of deze tool een meerwaarde kan bieden aan de dienstverlening van de bibliotheek. Met de Webwijzer beschikken we al over een prima instrument waarmee we websites thematisch kunnen ontsluiten voor de gebruiker. Mogelijk kan het de samenstellers van de Webwijzer wel inspiratie bieden in het vinden en linken van interessante nieuwe sites. De individuele bibliotheekmedewerker kan van Delicious gebruik maken om geattendeerd te worden op nieuwe websites in zijn/haar interessegebieden, het is enkel kwestie een aantal kwalitatieve tags te formuleren.
Ik ben wel de mening toegedaan dat we onze gebruikers deze toepassing moeten leren gebruiken tijdens opleidingen in internetgebruik.

Ik heb wel de intentie om Delicious intensief te gaan gebruiken. Tijdens mijn eerste sessie daarstraks heb ik me moeten bedwingen om niet onmiddellijk door te linken naar een aantal tags die mij bovenmatig interesseren. De nieuwsgierige aagjes moeten maar eens in mijn tag-wolk gaan kijken om te weten te komen welke.
Ik bewaar de grondige kennismaking toch maar best voor de herfstvakantie, kwestie van toch nog enige nachtrust te hebben.

vrijdag 17 oktober 2008

't Is goed in eigen blog te kijken...

Het moment voor een tussentijdse beschouwing. Drie dingen gedaan en nu? Leuk zondermeer of doen we er nog wat mee?

Blogs kunnen ongetwijfeld een waardevol informatiekanaal zijn voor bibliotheken, tenminste indien ze goed gebruikt worden. Onze bib startte een tweetal jaar geleden met een digitale nieuwsbrief en ik heb me afgevraagd of wie die niet beter konden vervangen door een blog. Antwoord: neen. Nieuwsbrief en blog hebben elk hun nut en kunnen best naast elkaar gebruikt worden. De nieuwsbrief geeft ons de mogelijkheid om op regelmatige tijdstippen (in Turnhout maandelijks) een groot aantal klanten (momenteel reeds meer dan 1000) op de hoogte te houden van het reilen en zeilen in de bib. Het is goedkoop, vraagt slechts een beperkte tijdsinvestering en biedt d.m.v. illustraties en hyperlinks de mogelijkheid om de zaak wat op te vrolijken. De nieuwsbrief vraagt inhoudelijk om meer algemene thema's en onderwerpen. Eén ding is hierbij zeker: overdaad schaadt.
De blog daarentegen is veel direkter en wil/moet inspelen op de actualiteit; is zondermeer een instrument van woord en wederwoord, van scherp- en in vraag stellen. De blog is ook gebaat bij een actiever aandeel van de ontvanger. Om deze redenen moet het de lezer van de bibblog ook duidelijk zijn dat de bibliotheek af en toe buiten de lijntjes wil kleuren, afstand wil nemen en kritisch wil formuleren.

Daarom ook is de blog een ideale tool om met vakgenoten een boom op te zetten, vergaderingen en gespreksthema's voor te bereiden of de puntjes op de i te zetten na (ellenlange) discussies.

Het gebruik van RSS-feeds kan zinvol zijn om gebruikers te attenderen op nieuwe materialen maar de vraag kan gesteld worden of hiervoor niet beter de in de bibliotheeksoftware beschikbare tools worden gebruikt. Het geeft de ontvanger bovendien de mogelijkheid de verkregen informatie specifieker aan het eigen profiel aan te passen.

Online fotoalbums zijn voor bibliotheken een geschenk uit de hemel en een uitgelezen middel om de ontmoetingsfunctie van de bibliotheek onder de aandacht te brengen. Bovendien kunnen ze voor de collega's uit andere bibliotheken een bron van inspiratie zijn bij het opzetten van allerlei activiteiten.

Maar één ding staat als een paal boven water. De bibliotheek die deze webtools wil inschakelen in het communicatiebeleid zal hiervoor over de nodige tijd en een rijke inspiratiebron moeten beschikken.

Niets is zoals het lijkt


Met de image generators kan je inderdaad heel wat speeltijd doorbrengen en hier en daar kan je wel wat leuke ideetjes opdoen, maar er zit toch veel kaf tussen het koren. En vooral, het is ook zo snel duidelijk dat je met een image generator hebt gewerkt. De beste stukjes software worden dan ook het vaakst gebruikt en zijn dan ook onmiddellijk gekend bij de wat ervaren surfer (cfr. het aantal keren dat 'Spell with Flickr' al gebruikt is in onze blogs).
In plaats van een indruk van degelijkheid krijgt je site/blog eerder een etiket van dilettantisme en goedbedoelde huisvlijt. Ongeveer hetzelfde effect dat je krijgt bij Word-documenten waarin de maker wat heeft gespeeld met WordArt en de standaard bijgeleverde prentjes. Wel proper, maar al zo vaak gezien.
Bovendien hebben de generators toch vaak de hebbelijkheid dat ze werken met vaste profielen waardoor je resultaat niet altijd is wat je gehoopt had. Het voorbeeld van de boekcover die ik gemaakt heb met 'Dummies Book Cover Maker' is daar een duidelijk voorbeeld van.
Misschien is het toch zinvoller om met een echt fotobewerkingspakket te leren werken. Het vergt wel wat tijd om het onder de knie te krijgen maar het resultaat is, na enig oefenen, veel fraaier en geeft toch meer voldoening.

dinsdag 14 oktober 2008

Test van 'Blog this'


139_3909
Originally uploaded by Bibwijzer
Deze foto van de bib van Genk rechtstreeks vanuit Flickr in mijn blog geplaatst met knop 'blog this' (met dank aan Eva voor de duidelijke instructies).

De foto toont duidelijk aan dat een officiële opening niet de beste gelegenheid is om een bib te bezoeken. Hier ontbreekt volk, veel volk!

maandag 13 oktober 2008

Spell with Flickr

Een beetje gespeeld met de mashup 'Spell with Flickr'. Wel handig om in onze digitale nieuwsbrief eens een origineel element in te brengen.

T É S27 Pewter Uppercase Letter T

De 'Tag Galaxy' is wel een leuke gimmic maar lijkt me wat onhandig om gericht een foto te zoeken.

Hier zijn de foto's




Heb vandaag de foto's van de nieuwe bibliotheek van Genk geuploaded naar Flickr. De foto van de inkomhal met de verlichte trappen geeft een goede indruk maar in 't echt is het nog veel indrukwekkender.

zondag 12 oktober 2008

Mijn eerste Flickr ervaring




In Flickr de zoekterm 'Turnhout bibliotheek' ingetikt en de foto hiernaast als resultaat gekregen. Gerlinde Goossens maakte het kiekje tijdens één van de optredens van de studenten van de muziekacademie in onze bib.


De foto dateert van 2006 en dat zullen bezoekers van onze bibliotheek duidelijk opmerken. De afdeling audiovisuele materialen werd ondertussen volledig gerenoveerd en ziet er momenteel veel flitsender uit. Omdat ik op mijn thuiscomputer geen bibfoto's heb opgeslagen, kan ik het niet laten zien. Toch maar snel wat foto's uploaden.

Verwendag

Hij is weer achter de rug, de jaarlijkse bibliotheekverwendag. En of hij een succes was.

Het begon zaterdag al rond 9 uur in de Turnhoutse winkel-wandel(hoofd)straat met het opstellen van ons bibliotheektentje. Met de bedoeling om ook de niet-gebruiker aan te spreken hadden we de ganse voormiddag een infostand in de Gasthuisstraat met ballonnen voor de allerkleinsten en een wedstrijdje voor de groteren. Het was wel een leuk gezicht die bibballonnen tussen het winkelende publiek.

In de bib zelf was het alle hens aan dek. In de hal van de Warande verkochten we een massa afgevoerde boeken en konden schaakfanaten zich uitleven op een supergrote versie van hun geliefde speelbord. Het veertiendaagse optreden van de studenten van de muziekacademie, Muziek tussen de Rekken, viel ook mooi samen met de verwendag. De koperblazers bliezen hun lijf uit de longen op de luifel boven de Warande-ingang en trokken hiermee nog extra bezoekers aan. In de bib zelf stonden diverse bemande infostandjes van o.a. de gevangenisbibliotheekwerking, de opvoedingswinkel en de Mondiale Raad. Bezoekers konden hun persoonlijke bladwijzer laten kalligraferen, deelnemen aan een wedstrijd, een blind date met een boek hebben, een gratis lidmaatschap winnen of luisteren naar de voorleessessies in de jeugdafdeling. Ondertussen werden de klanten vergast op een gratis hapje en drankje. De voorraad was schier onuitputtelijk: liters koffie, thee en chocolademelk; ketels soep (het recept staat in onze volgende nieuwsbrief); kilo's cake en gebak; massa's belegde broodjes.
Om vijf uur hebben we moe maar tevreden de deur achter ons (en een late bezoeker) dichtgetrokken.

Vanmorgen hebben ik thuis ingelogd op de administratiesite van onze bezoekerstellers. Tussen 10 en 17 uur mochten we ca. 1200 bezoekers verwelkomen en de jeugdafdeling telde gemiddeld dubbel zoveel bezoekers als op een gewone zaterdag. Bovendien reken ik op termijn ook op extra klanten die aangetrokken zijn door ons standje in de winkelstraat. Morgen ook nog eens kijken hoeveel nieuwe leden ingeschreven zijn.

Nu ga ik me verdiepen in de kunst van het 'Flickr-en' zodat ik zo snel mogelijk foto's van de verwendag op onze website en deze blog kan presenteren.

En de winnaar is...

Ontegensprekelijk de Genkse bibliotheekbezoeker die sinds 1 september terecht kan in de mooiste bibliotheek van Vlaanderen. Staande in de entree van de bib tijdens de officiële opening vorige vrijdag, kwam ik behoorlijk onder de indruk van de uitstraling van het gebouw. Het spel met lijnen van trappen en ballustrades, nog eens beklemtoond door het licht in de leuningen, is magnifiek. De inrichting zelf mist nog wat persoonlijkheid maar de bib is dan ook nog maar één maand open. Wanneer deze schitterende bibliotheek een tweetal jaar 'beleefd' zal zijn, komt hierin zonder twijfel verandering.
Ondertussen weten de Vlaamse (en Nederlandse) bibliothecarissen waarheen hun volgende studie-uitstap moet gaan.

donderdag 9 oktober 2008

Nobele bedoeningen


Ik kreeg vanmiddag een telefoontje van een journaliste van Radio 2 met het verzoek te mogen langskomen om te praten over de nieuwe Nobelprijswinnaar Literatuur, vooral dan over de manier waarop bibliotheken reageren op de toekenning van de prijs aan een quasi onbekend schrijver.

Onmiddellijk alle hens aan dek geroepen en een presentatietafel opgezet met de in de bib aanwezige (natuurlijk niet uitgeleende) werken. Naar jaarlijkse gewoonte valt de keuze van de Nobele Heren op een (grotendeels) naar het magazijn verbannen of nauwelijks gelezen auteur. Bij aankomst van de journaliste stond, tot haar grote verbazing, Jean-Marie Gustave Le Clézio haar reeds vanop een grote foto toe te lachen. Toch vriendelijk van die persjongens om op voorhand te verwittigen.

Ik hoop dat we in één van de volgende 23 dingen leren hoe we podcasts moeten gebruiken. Dan kan ik het interview dat op de website van Radio 2 staat, in deze blog integreren. Maar misschien kan dit gewoon ook niet, of moet hiervoor een ander ding gebruikt worden. Toch maar eens gaan neuzen in de volgende hoofdstukken van de cursus?
De foto haalde ik uit Flickr. Moet ik dit of andere info hierover vermelden? Bij de foto staat dat hij voor deze toepassing gebruikt mag worden.

woensdag 8 oktober 2008

The day after

De tweede dag in mijn blog-bestaan en wat zitten knoeien met de lay-out. Heb leuke foto gevonden die past bij de titel van mijn blog maar zou de afbeelding graag even groot hebben als het titelkader of geplaatst naast de tekst. Mijn html-kennis is echter te gering om hiervoor een oplossing te vinden. Dus laat het voorlopig maar zoals het is.

Vandaag ook af en toe Google Reader geopend om te kijken of de 23 dingen-collega's actief waren. Toch maar beter voornemen maken om enkel nog 's avonds de blogs te bekijken, kwestie van tijd wat efficiënt te gebruiken.

Vanmiddag lunchgesprek gehad met X die ICT-toepassingen ontwikkelt voor openbare bibliotheken. Een boompje opgezet over web 2.0 en de implementatie in de dienstverlening van de bibliotheek. X heeft ook tipje van de sluier opgelicht met betrekking tot in ontwikkeling zijnde producten. Heb weer iets gehoord om naar uit te kijken; de toepassing zal het gebruiksgemak van de computerende bibliotheekbezoeker aanzienlijk verbeteren én er is een duidelijke link met web 2.0. Je hoort er meer van nog voor het jaareinde.

Vanavond ook nog een lading sprinters binnengekregen. Door een foutje bij de transportfirma één dag te laat, maar dat zijn de kinderziektes die verwacht kunnen worden bij het opstarten van dergelijk project. Na twee weken kunnen we al wel vaststellen dat de sprinters in de smaak vallen van de bezoekers.

dinsdag 7 oktober 2008

Help... een filter!

Je weet het natuurlijk als bibliothecaris al langer. De informatiestroom is niet te stuiten, maar al doende met 23 dingen bekruipt me nog meer het gevoel een drenkeling te zijn in de onmetelijke informatieoceaan, een verdwaalde satelliet in het eindeloze berichtenheelal.

Wat moet dit dan niet zijn voor de beginnende internaut?

De stroom komt op gang

Met RSS-feeds kan je natuurlijk wel heel wat informatie stroomlijnen maar... je moet het natuurlijk nog allemaal gelezen krijgen. En met de aangeboden informatie iets zinvols doen.
Bovendien eindigt het niet met het opzetten van een blog. Lezers blijven maar geïnteresseerd als je regelmatig iets (zinvols) te bieden hebt. En daar wringt misschien binnenkort het schoentje!

Het hek is van de dam

Ziezo, mijn eerste bericht is gepubliceerd en de wereld draait nog. Zou het waar zijn dat wanneer ik hier 'Osama Bin Laden' tik de CIA zich onmiddellijk inschrijft op mijn blog? Kwestie van toch enige aandacht te genereren.

Door het volgen van de opleiding 23 dingen wil ik vooral een globaal beeld krijgen van de web 2.0 toepassingen en de toepassingsmogelijkheden in de bibliotheekwerking. Tot nu toe bleef mijn web 2.0 ervaring vooral beperkt tot het inschrijven en toekijken. Vanaf nu kan je ook persoonlijke bijdragen verwachten.

Mijn meest gebruikte toepassing is Librarything, hoe kan het ook anders. In de Turnhoutse bibliotheek zijn we daarnaast gestart met een digitaal leerplatform om de medewerkers al enigszins vertrouwd te maken met het 'ruimer publiceren' van informatie.

Eerste stap

Help! Wat ik hier schrijf is weldra overal te lezen.
Vooral geen schrijffouten maken en met twee woorden spreken.
Er is me verteld dat de eerste indruk die je maakt erg belangrijk is.

Als start kan dit alvast tellen.