zondag 31 mei 2009

Rit 5 : Van Athée naar Montcet

Vandaag 148 km voor de boeg doorheen de Bresse-streek. Voor de meeste toeristen een grote onbekende maar toch wel het doorfietsen waard. Na de Bourgondische heuvels is het vandaag een vlakke rit tussen de bosschages, vennen, plassen en landerijen. De streek is vooral bekend voor de kip met dezelfde naam. Rondscharrelend op het erf zeker het bekijken waard, maar dampend en geurend op een bord helemaal niet te versmaden. De streek heeft wel erg te lijden onder de plattelandsvlucht. Jongeren vertrekken bij gebrek aan werk naar de naburige steden en de talrijke dorpen en gehuchten lopen leeg. Voor buitenlanders op zoek naar een optrekje dat buiten de bekende toeristische trekpleisters mag liggen zijn hier zaakjes te doen.Rit 5

Wie vandaag met ons zou meefietsen zou ook kunnen getuigen dat er geen beter fietsland bestaat dan Frankrijk. De landelijke wegen (wit weergegeven op de Michelinkaart) zijn de breedste fietspaden die je je kan voorstellen en auto’s zie je er op een ganse dag ook niet teveel. Kortom, wat houdt je tegen om me achterna te fietsen?

Vandaag steken we een patatje mee bij Eliane en Jean-Louis Gayet, gastvrouw en –heer van Les Vignes. En als je bij het bekijken van hun website niet stikjaloers wordt, weet ik het ook niet meer.

zaterdag 30 mei 2009

Rit 4 : Van Clinchamp naar Athée

Rit 4 Naar het hartland van Bourgondië. Vandaag veel minder bossen maar wel heuvelende Bourgondische akkers. We dwarsen de snelweg naar het zuiden in de buurt van Langres en zoeken iets verder weer de oevers op van een kanaal, ditmaal deze van het ‘Canal de la Marne à la Saône’. We passeren hier ook de waterscheiding tussen het Kanaal- en Middellandse Zeebekken. In Pontailler mondt het kanaal uit in de Saône, die we nog even volgen tot in onze slaapplaats Athée.

In dit minuscule dorpje vinden we na 139 km fietsen onderdak in de chambres-d’hôtes Les Laurentides, een onderkomen waar ook onze begeleiders vorig jaar reeds terecht zijn gekomen, wat ik op het moment van reserveren nog niet wist. Toeval bestaat!

Athée, 17.50 u. Onze gastheer heeft geen draadloos netwerk maar ik mag zonder problemen gebruik maken van zijn computer. De rit vandaag is probleemloos verlopen onder een stralend blauwe (en wolkenloze) hemel. Net zoals gisteren hadden we bijna de ganse dag een vrij strakke rugwind, en dat schiet natuurlijk lekker op. Omstreeks 16 uur vielen de duiven al op het kot. Het glaasje witte wijn was een welkom onthaal, de douche heerlijk verkwikkend en uit de keuken komen al heerlijke geuren. Al goed dat we dagelijks de nodige calorieën verzetten zodat we 's avonds zonder veel wroeging kunnen bunkeren voor de volgende dag. Volgens de gastvrouw voorspelt de météo nog de ganse volgende week stabiel mooi weer. Dat blijft genieten.

vrijdag 29 mei 2009

Rit 3 : Van Watronville naar Clinchamp

Vandaag zullen we 139 km lang door de bomen het bos moeten blijven zien. Vrij snel na het vertrek belanden we in het ‘Parc Naturel Régional de Lorraine’ met het Lac de Madine. We volgen ook een tijdje het Marne-Rijn kanaal waarbij we de tunnel bij Mauvages aandoen. Deze kanaaltunnels zijn zeker bekend bij de liefhebbers van ‘Het Bourgondisch Complot’; Michiel Hendrickx heeft water en bloed gezweet toen hij zijn Maria van Dam doorheen dergelijke smalle exemplaren moest varen. Nadien is het alleen nog bos wat de klok slaat: Forêt de Vaucouleurs, Forêt du Vau, ForêRit 3t des Batis et des Hamets, Bois des Haies, etc… Met een beetje geluk hebben we stralend weer en is het volop genieten.


‘s Avonds schuiven we de voeten onder tafel bij Anne en Yves in het ‘Relais de Ombelles’ waar de groenten uit eigen tuin en het versgebakken ‘pain de campagne’ best zullen smaken.

's Namiddags zal ik wel duimen voor de bibploeg 'Onder professoren' die deelneemt aan de Fit & Fun van de Turnhoutse ambtenaren. Ongetwijfeld behalen ze het beste resultaat in jaren!

Clinchamp, 19.00 u. We zijn ondertussen al twee uur geland. Een leuke ontvangst in de chambres met een heerlijk pintje en ondertussen ook fris gedoucht. Dat konden we wel gebruiken want na het slechte (en toch wel frisse) weer van gisteren was het vandaag geweldig fietsweer. Bijna wolkenloze hemel, aangename temperatuur en de wind van achteren. Het ging geweldig goed vooruit vandaag. Ik zit op dit moment te apperitieven en als ik moet afgaan op de geuren uit de keuken gaan we ook geweldig goed eten. Ik ga er van uit dat de ploeg 'Onder professoren' vandaag ook de wind in de rug heeft gehad.

donderdag 28 mei 2009

Rit 2 : Van Naomé naar Watronville

Rit 2 Motto: met de Maas als gezel. We hebben 136 km af te malen vandaag, maar dat mag geen probleem zijn. De eerste 20 km vertoeven we nog in België waarbij we via Poupehan en de meanderende Semois de grens opzoeken. De afdaling richting Sedan brengt ons naar de Maasoever die we het grootste deel van de dag verder stroomopwaarts blijven volgen. Hoe dichter we onze eindbestemming van de dag naderen, hoe meer we geconfronteerd zullen worden met de herinneringen aan ‘La Grande Guerre’. De grond waarop wij in het beste geval wat zweetdruppels zullen laten, is hier doordrenkt met het bloed van duizenden zinloze slachtoffers. De namen van de oorlogsmonumenten laten weinig aan de verbeelding over: de ‘Tranchée des Baionnettes’, het ‘Ossuaire de Douaumont’ en andere ‘Cimétière national de …’ en ‘Mémorial de …’

Door de uitlopers van het Forêt de Verdun belanden we uiteindelijk bij de familie Wurtz in ‘La Métairie du Manoir’ in het onooglijke dorpje Watronville.

woensdag 27 mei 2009

Rit 1 : Van Sint-Joris-Winge naar Naomé

Een zeer gevarieerde tocht van 140 km naar de grens met Frankrijk. Het eerste deel is reeds bekend van een vorige tocht en loopt voor een gedeelte over een Ravel-strook, eRit 1en netwerk van fietsroutes over ‘langzame wegen’. Het parcours is dan nog behoorlijk vlak en daalt op het einde af naar het Maasdal. Het tweede gedeelte is heel wat pittiger met nog erg weinig vlakke stukken en meandert doorheen de Ardense bossen en velden. We passeren ondermeer de oude cisterciënzerabdij van Grandpré, het kasteel van Ciergnon en de abdij van Chevetogne. Als het mooi weer is en de kerkdeuren openstaan, horen we hier misschien de hemelse Byzantijnse gezangen. We overnachten in Naomé in La Ferme du grand frêne.

Naomé, 17.00 u. Het zit erop, de eerste etappe. Vertrokken bij stralende zon, aangekomen met gedruppel. Al bij al een voorspoedige tocht door een voor mij onbekende maar erg mooie streek. De wind zat niet echt ideaal (hoofdzakelijk Zuid, Zuid-West) en heel warm was het niet. Nu douchen en dan aan tafel, scampi's en kwarteltjes staan er op het menu. Het zal smaken. Vanuit Naomé groeten aan het thuisfront.

Als je op de kaart klikt opent een bestandsmap met de route in Google Earth. Eén muisklik op het ritbestand start Google Earth en biedt je de mogelijkheid de trip te volgen. Vandaag moet je wel deel 1 én deel 2 aanklikken.

dinsdag 26 mei 2009

Er even tussenuit

Nu even geen commentaar op het reilen en zeilen in het bibliotheekveld. Ik muis, of liever fiets er een tiental dagen tussenuit. De volgende dagen hou ik je op de hoogte van mijn fietstrip doorheen ‘la douce France’. Je kan elke dag het parcours via Google Earth volgen, kwestie van het plezier te delen.

Fietsfoto blog

De jaarlijkse fietsvakantie heeft al een hele traditie. In 1996 trok ik met mijn zwager vanuit Beerse naar Santiago de Compostela met mijn schoonouders als verzorgers in de volgwagen. Met uitzondering van 1997 hebben we het sindsdien elk jaar herhaald en Frankrijk van Noord naar Zuid en van West naar Oost doorkruist. Dit jaar gaat de tocht richting Alpen.

vrijdag 22 mei 2009

Werk voor de boeg

Tussen alle oorlogs- en economische onheil viel me in de krant van vandaag één artikel bijzonder op; het droeg de kop: “Medvedev wil het Russische verleden herschrijven”. Rusland wil hiermee vermijden dat het verleden gebruikt wordt om het prestige van de natie te schaden.

Zonder verpinken wordt er een commissie in het leven geroepen die hierop moet toezien en de gepaste acties ondernemen. Van die commissie zullen o.a. historici deel uitmaken. Zelf historicus zijnde vind ik niet dat die Russische vakgenoten deze titel waardig zijn. Daarnaast werkt Poetin aan een wet die verbod oplegt de waarheid te vertellen over de gedragingen van het Rode Leger tijdens en na Wereldoorlog II. Ook buitenlanders zouden bij overtreding een celstraf kunnen oplopen.

Het bizarre aan heel het verhaal is dat noch Medvedev, noch Poetin er blijkbaar een probleem mee hebben dat dit bekend wordt. Ik vermoed dat ook in de collecties van de Russische bibliotheken weldra de nodige correcties zullen worden aangebracht, in zoverre dit nog nodig zou zijn natuurlijk.

In mijn krant wordt overigens geen melding gemaakt van enige reactie van de westerse diplomatie. Hier kan ons Kareltje nog scoren.

donderdag 7 mei 2009

Niet netjes

Allemaal wel leuk die web 2.0 toepassingen, maar het leren gebruiken van die tools impliceert meer dan het kunnen gebruiken van de software. Je moet er ook mee leren omgaan. Het is niet omdat je weet dat een mes dient om te snijden en een vork om te prikken dat je goede tafelmanieren hebt. En dat geld ook voor web 2.0 en ruimer nog voor alle snelle communicatiemiddelen. Ze dringen zich op en blijkbaar is nooit deftig geleerd hoe, en vooral wanneer, we ze moeten ontvangen. In de tijd van de brief en de vaste telefoonlijn was het normaal dat je als afzender niet onmiddellijk reactie kreeg. De brief deed er wel een tijdje over vooraleer hij op de bestemming was en de opgeroepene was wel eens niet op kantoor (of anders onbereikbaar).bellen
Maar sinds de opkomst van het mobieltje en met uitbreiding de pda, smartphone en aanverwanten is het hek helemaal van de dam. Wat blijkt: er zijn geen etiquetteregels geschreven of als ze er al zijn vertikken we het om ze te volgen. Het duidelijkst komt dit tot uiting op vergaderingen. We vinden blijkbaar dat we ten allen tijde bereikbaar en aanspreekbaar moeten zijn, tenminste voor onze vriendjes-op-afstand. We nemen rustig gesprekjes aan, lezen sms-jes of versturen ze, verwerken onze mail. Maar dat we ondertussen onze gesprekspartners aan tafel schofferen kan ons gestolen worden. We zijn bereikbaar dus belangrijk mijnheer.
Ik denk er aan om voortaan systematisch vergaderingen te verlaten wanneer de bellers, sms-ers, mailers, twitteraars en consorten weer de overhand nemen.

maandag 4 mei 2009

‘t Heeft niet mogen zijn

suikerspin-large

De Gouden Uil 2009 is dus naar Robert Vuijsje gegaan. De jury zal wel gelijk hebben maar het was niet echt mijn keuze. Ik had getipt op Pia de Jong met haar Lange Dagen. Maar de echte winnaar van de Gouden Uil was zelfs niet genomineerd. Voor mij blijft Suikerspin van Erik Vlaminck één van de mooiste boeken van het voorbije jaar en zijn roman fleuve, bestaande uit de romans Quatertemperdagen, Wolven huilen, Stanny, een stil leven, De portrettentrekker, Houten schoenen en Het schismatieke schrijven blijft een schrijfprestatie om U tegen te zeggen.

zondag 3 mei 2009

Kaartenfreak

Het internet en zijn web 2.0 toepassingen zijn een goudmijn voor een kaartenfreak als ik. Combineer dat met mijn fietshobby en ik ben uren zoet met het uitstippelen en virtueel narijden van mijn tochten.

Gisteren heb ik, net zoals vorig jaar trouwens, deelgenomen aan de Grinta Challenge, een toertocht doorheen het wondermooie ‘Pays des Collines’ ten noordoosten van Doornik. Een 150-kilometer lange tocht over slingerende landwegen en nijdige hellingen (bijna 2000 hoogtemeters) met af en toe een kwellende kasseistrook. Kortom, een aanrader voor elke liefhebber van de ‘kromme gedon’. De fietsgps heeft de ganse tocht geregistreerd en bij thuiskomst heb ik de info op de computer ingeladen. Met een freeware programma nadien de gps-track omgezet naar het Google Earth formaat en nu kan ik naar believen de tocht herbeleven. De talrijke Panoramio-links op de route geven een idee van de pracht van de streek.

Voor deze blog heb ik het kaartbestand geïmporteerd in mijn persoonlijke kaarten van Google Maps en openbaar gemaakt zodat ik de Grinta Challenge kan delen met andere fiets- en/of kaartliefhebbers.