… ben ik wel geworden nu ik de volledige zelfevaluatielijst van Locus heb doorworsteld. Gelukkig betrof het de evaluatie van mijn bibliotheek en niet zo’n persoonlijke Flair-misschien-ben-ik-wel-een-geweldige-minnaar-bevraging. Met een dergelijk resultaat had ik in die test geen gensters geslagen, laat staan dat ik me nog met opgeheven hoofd tussen een vrouwelijk publiek had durven vertonen. Dit maar om te vertellen dat mijn eerdere vermoeden bewaarheid is geworden. We hebben met onze bib nog een heel lange weg te gaan. En al kunnen we wel wat lofwaardige pogingen voorleggen, de weg naar een goed georganiseerde, kwaliteitsvolle en stevig onderbouwde bibliotheekwerking zal nog erg lang zijn.
Is dit een reden om bij de pakken te blijven zitten? Natuurlijk niet, zelfkennis is het begin van alle wijsheid, en waar een wil is is een weg, en Rome werd ook niet in één dag gebouwd. Kortom, Locus kom op met die instrumenten dat we er aan beginnen!
Posts
2 opmerkingen:
Oef, ben ik blij dat ik niet de enige ben die een dergelijk gevoel had bij het invullen van de zelfevaluatie. Was even depri tijdens het invullen, omdat we nog zover staan van het vooropgestelde ideaal, maar langs de andere kant hebben we op die manier wel een flinke uitdaging om mee aan de slag te gaan!
"Ik heb een clubje opgericht voor mensen met een depri-gezicht, je mag er bij, je mag er bij"
Het bovenstaande zingen naar bekende melodie en in het dialekt.
Een reactie posten