dinsdag 20 oktober 2009

Van stok- en andere paardjes

Vandaag nog maar eens gemerkt. Er gaapt een ontzettende kloof tussen openbare bibliotheken in eenzelfde regio. De oorzaak ligt vaak, maar zeker niet alleen, bij de middelen die door het bestuur worden beschikbaar gesteld. Met veel goede wil en inzet proberen collega’s hun bibliotheek op te stuwen in de vaart der volkeren om maar al te dikwijls vast te stellen dat wanneer ze hier denken bijgebeend te zijn, ze daar weer hopeloos op achterstand worden gespeeld. De hoop dat hogere normering soelaas kan bieden is ijdel, de provinciale hoorn des overvloeds niet onuitputtelijk. Bescheiden gemeenten hebben nu eenmaal bescheiden middelen, ook met een geïnspireerd bestuur. Te vaak leidt een éénmalige investering in baksteen niet naar een permanente en noodzakelijke investering in inhoud (personeel, collectie, …); of denkt men de achterstand in inhoud te kunnen inhalen door een éénmalige investering in baksteen.

Onze bibliothecarissen hebben vooral nood aan moed. De moed om keuzes te maken. De keuze welke dienstverlening kwalitatief kan worden uitgebouwd met de beschikbare en/of te verwachten middelen. De keuze welke taken zelf worden uitgevoerd of beter worden uitbesteed aan derden. De keuze welke opdrachten in samenwerking met andere bibliotheken of organisaties worden ingevuld. Maar vooral de moed om de gemaakte keuzes en hun gevolgen te verkopen aan hun bestuur. Het is niet de verantwoordelijkheid van de bibliothecaris slechts te kunnen beschikken over beperkte middelen, het is wel hun verantwoordelijkheid de gebruiker in de waan te laten beroep te kunnen doen op een onbeperkte dienstverlening. Wie verwachtingen creëert moet ze ook waar kunnen maken.

2 opmerkingen:

Librarian.be zei

Lees mijn (instemmende) reactie in mijn eigen stukje Verdeel en heers.

Dwarskijker zei

Patrick, ik kan me vinden in je reactie, alleen is het niet zo dat we het decreet tegen hebben. Je kan het zo lezen dat bibliotheken alles moeten doenen binnen de opgesomde terreinen, je kan het evenzeer lezen dat bibliotheken keuzes maken op welk niveau ze dienstverlening willen aanbieden binnen elk terrein. Kies dan voor een hoog niveau in wat je sterktes zijn en verzorg een basis dienstverlening in je zwakkere (of financieel niet-haalbare) terreinen.
In het eerste geval is het resultaat in de ideale situatie dat alle Vlaamse bibliotheken kopietjes zijn van elkaar, in het tweede geval krijg je een breed palet aan bibliotheken die elk hun sterkste kant uitspelen en zo in hun totaliteit een kwalitatief hoogstaande dienstverlening bieden.