Gezien en goed bevonden

Vandaag met de medewerkers de toekomstige tijdelijke locatie van de bib bezocht. Er was het nodige wenkbrauwengefrons bij de confrontatie met de ruimte waar binnen 4 maanden de inkomhal, trap en lift moeten komen. Nu was er nog enkel kaal beton, veel rommel en duisternis maar wacht en zie! De ontwerptekeningen van stadsarchitect Dirk Vandenberghe laten het beste verhopen.

De kennismaking met de eigenlijke bibliotheek- en kantoorruimte daarentegen viel wonderwel mee: veel licht en behoorlijk wat ruimte al moet ook hier nog wel het een en ander worden vertimmerd. Vooral de collega’s die nu hun kantoor in de kelderruimte hebben zagen het wel zitten. Kortom, de algemene mening was dat een langduriger verblijf hier best te doen is. Gelukkig maar, want een bibliotheek verhuizen naar een locatie die niet in de smaak valt van de medewerkers zou het er niet eenvoudiger op gemaakt hebben.

Zoals gezegd zijn bibliotheekkasten en kantoormeubilair reeds ingetekend op het plattegrond, eerste opdracht is nu de aansluitpunten voor stroom- en dataverbindingen in te tekenen zodat een raming kan gemaakt worden van de werken en de opdracht toegewezen. En neem maar van me aan dat je versteld staat van het aantal benodigde aansluitpunten.

Nog 132 dagen (tot de deuren opengaan in Sint-Victor)

‘t Is geweten

Alles is in kannen en kruiken om het contract met de Broeders van Liefde te ondertekenen en dus verhuist de bib binnenkort naar de schoolgebouwen van Sint-Victor. Je leest er meer over in het bericht op de bibliotheekblog.

Het was geen sinecure om een geschikte locatie te vinden en bovendien was er de tijdsdruk: op 1 november moeten we weg zijn op de huidige plek. Omdat er toch sterke aanwijzingen waren dat uiteindelijk voor Sint-Victor gekozen zou worden, hebben we reeds de inplanting van meubilair en diensten uitgetekend. Alles kan er in en bovendien kunnen we zelfs onderdak bieden aan Strip Turnhout waardoor er reeds gestart kan worden met deze samenwerking uit het visietraject.

Morgen is er een persconferentie waarop de verhuisplannen nader worden toegelicht en bovendien krijgen de medewerkers de kans om hun nieuwe (tijdelijke) werkplek te gaan bekijken. Ik ben benieuwd naar hun reactie.

Meer dan Keuls water

Vrijdag bracht ik samen met enkele andere collega’s een bezoek aan de StadtBibliothek Köln. De trip, georganiseerd én betaald door het Antwerpse provinciale bibliotheekcentrum, bood de mogelijkheid om eens verder te kijken dan de Vlaamse bibliotheekwereld en kennis te maken met de minder gekende Duitse sectorgenoten.

De Keulse openbare bibliotheek is zeker geen architectonische aantrekkingspool, zoals de meeste gebouwen in de binnenstad trouwens. Het dertien-in-een-dozijn betonnen blok roept weinig begeestering op en ook de inrichting is erg traditioneel en oogt wat overjarig. Komende uit een bibliotheek die reeds 5 jaar geleden de overstap maakte naar RFID-zelfbediening doet het hanteren van demagnetiseringsstempels door de baliemedewerkers dan ook de wenkbrauwen fronsen. Maar van al deze tekortkomingen is bibliothecaresse Hannelore Vogt zich terdege bewust. Twee jaar geleden verzeilde ze vanuit de herhaaldelijk bekroonde Würzburger Stadtbücherei in Keulen met de opdracht de plaatselijke bibliotheek een nieuw elan te bezorgen. En ook al zijn de financiële middelen beknot, hier en daar zijn toch al tekenen merkbaar van de nieuwe wind die door de instelling waait.

Op personeelsvlak wordt duidelijk gekozen voor professionalisering en verjonging. De inrichting werd hier en daar reeds beperkt onder handen genomen, getuige de presentatieruimte in de inkomruimte en de speelsere jeugdafdeling (weliswaar in een van daglicht verstoken kelderruimte). Het duidelijkst merkbaar is de vernieuwing echter op het terrein van de digitale bibliotheek waarbij getracht wordt het digitale aanbod naadloos te laten aansluiten op het klassieke bibliotheekaanbod. Zo kan het Keulse bibliotheeklid via de bibliotheekwebsite reeds e-books, luisterboeken, muziek en kranten digitaal ontlenen. Via allerlei (korte) cursussen die de bib organiseert, al dan niet in samenwerking met andere organisaties, probeert de instelling haar gebruikers ook mediawijsheid bij te brengen.

Een aparte vermelding verdient ook de Minibib. Een beperkte bibliotheekvoorziening in het stadspark die draait op giften, vrijwilligers en véél enthousiasme. De aangeboden boeken (en alleen maar boeken) zijn hoofdzakelijk giften van maximaal 2 jaar oud en worden uitgeleend op basis van vertrouwen; geen registratiesysteem van lezers of uitleningen enkel wat turven om het aantal uitleningen te kennen. En het werkt, op een zeldzame uitzondering na komt alles mooi terug. Meer zelfs, volgens de aanwezige vrijwilliger voelen de gebruikers zich meer dan normaal verantwoordelijk voor het geleende.

Tussendoor bracht de archivaris ons ook op de hoogte van de stand van zaken in zijn instelling na de dramatische gebeurtenissen van maart vorig jaar toen een groot gedeelte van het Keulse archief instortte. Hoopvol is dat vermoedelijk 80 à 85 % van het archiefmateriaal kan gered worden. Alleen blijft onzekerheid over de staat waarin de stukken kunnen geconserveerd worden nu begonnen is met het opvissen van de restanten uit de ondergelopen put. Bovendien zal het nog tientallen jaren duren vooraleer de over diverse instellingen verspreide collectie opnieuw is geordend en ontsloten.

Kortom, deze mooi verzorgde en piekfijn georganiseerde studiereis bood de deelnemers tijdens de terugreis voldoende stof tot nabeschouwing.

23 dingen goes back to the future

Het was best een boeiende dag vandaag in Gent en de vlag dekte de lading. Terugblikken op het voorbije '23 dingen' traject in Vlaanderen (en ook een beetje in Nederland) maar ook een vooruitblikken op wat de bibliotheek 2.0 toekomst nog in petto heeft.

Na Rob Coers' betoog stel ik me de vraag of er voor de bibliotheken geen rol is weggelegd in het uitrollen van de web 2.0 kennis bij haar traditionele doelgroepen. Nu de nood aan de standaard webintroductiecursussen afneemt, is de tijd misschien rijp om initiaties in de typische web 2.0 applicaties aan te bieden. Ik zie wel brood in de cursus 'web 2.0 voor laaggeletterden' of in een begeleiding van de stedelijke administratie bij haar eerste wankele pasjes op het 2.0 pad.

De creatie van het Kenniskantoor door Bibnet beantwoordt evenzeer aan een behoefte. Alleen, een kennisuitwisselingsplatform heeft alleen nut als er ook iets wordt uitgewisseld en daar wringt volgens mijn bescheiden mening het schoentje. De reeds eerder opgezette fora, blogs en discussiegroepen hebben het al overduidelijk aangetoond: de Vlaamse bibliotheekmedewerker klimt slechts node in de pen en laat zelden het achterste van zijn/haar tong zien. Wil het Kenniskantoor kans op slagen maken dan zal toch veel energie moeten gestoken worden in het overtuigen van het veld om inhoud hiervoor aan te leveren. Misschien stimuleert de ervaring opgedaan in het maken van biblioblogs wel om ook deze horde te nemen.

Geert Lievens mag het me niet kwalijk nemen maar na zijn presentatie kan ik me niet van de indruk ontdoen dat de SBB's maar beter ineens fusioneren. Los van de diverse erg lovenswaardige initiatieven moet ik vaststellen dat het vaak meer van hetzelfde is, enkel met een ander accent. Als we dan moeten zoeken naar rationalisatie is daar nog wel wat winst te halen.

De praktijkvoorbeelden van Bornem, Asse en Halle toonden nog maar eens aan dat met goede wil, enthousiasme en liefde voor het vak mooie resultaten te halen zijn. Wereldschokkend zeker niet, maar prima doordachte initiatieven die de bib de kans bieden het contact met de gebruiker te verbeteren.

Misschien had ook wat meer tijd gemogen voor de bespreking van de stellingen maar toch mag gesproken worden van een geslaagde terugkomdag, met dank aan de initiatiefnemers.