zaterdag 4 juni 2011

Rit 4 : Er is een hoop te vertellen

Vooreerst heb je gisteren mijn commentaar moeten missen wegens geen wifi beschikbaar bij Pierre Marolier. Groene vingers wel, maar even een draadloos netwerkje aanleggen voor de gasten; ho maar! Nee, alle gekheid op een stokje, Pierre was best een aimabel man, maar zijn CdH was eerder rudimentair, behalve de badkamer, daar was niets op aan te merken. Wat het eten betreft zou ik een heer van stand willen citeren: "een eenvoudige doch voedzame maaltijd".
De rit gisteren verliep zonder problemen. De zon deed meer dan behoorlijk haar best, het landschap was de moeite al stond de wind niet steeds gunstig.

Ondertussen zijn we in Arc-et-Senans aanbeland. Uiteindelijk stonden er vandaag 165 kilometer op de teller, maar het was weer een uitzonderlijk mooie etappe. Frankrijk op zijn best (wat kunnen die Fransen toch goede wegen aanleggen. Zelfs de kleinste landweg is doorgaans prima te befietsen.) Erg warm vandaag en de laatste 30 kilometer begon het onweer flink te dreigen wat resulteerde in een fikse plensbui tijdens de laatste tien kilometers van de dag.
We werden erg hartelijk onthaald in de CdH (ondanks de eerder gemelde reserveringsproblemen) en de familiesuite is best te pruimen ondanks de badkamer van een voorschoot groot. Mijnheer De Hoop is dus inderdaad al een achttal jaar overleden en de huidige eigenaren hebben de brave man zelfs nooit ontmoet. Dus vermoedelijk geen puddinkjes vandaag.
En nu ga ik eten. Ik heb honger gekregen van de tocht en mijn maatjes zijn ondertussen al vertrokken, aangetrokken door de hemelse geuren (dit is toch wel overdreven maar het ruikt wel lekker). Gegroet en misschien tot morgen.

Geen opmerkingen: